Άλλο ένα καλοκαίρι ζούμε στον εφιάλτη της φωτιάς.
Τώρα δεν είναι η ώρα της απόδοσης ευθυνών.
Τώρα είναι η ώρα της μάχης. Της προσπάθειας. Της αλληλεγγύης.
Η σκέψη μου στους πολίτες της Ανατολικής Αττικής που δοκιμάζονται και πάλι και στις δυνάμεις που επιχειρούν.
Στους πυροσβέστες και τους εθελοντές που βρίσκονται αντιμέτωποι με τις φλόγες. Που επιχειρούν για να προστατεύσουν τη ζωή.
Στην οικογένεια του συμπολίτη μας που χάθηκε σκύβω το κεφάλι και εκφράζω τα συλλυπητήριά μου.
Γνωρίζω ότι τίποτα δεν μπορεί να απαλύνει τον πόνο σας.
