Στην Ελλάδα, δε μιλάμε πια για «ευέλικτη εργασία». Μιλάμε για εργασία υπό πίεση, φόβο και αδιέξοδο.
Το 48% των εργαζομένων με μερική απασχόληση δεν το επέλεξαν. Το κάνουν επειδή δεν υπάρχει άλλη επιλογή.
🟣 Χαμηλοί μισθοί. Δίμηνα που ανακυκλώνονται. «Μπλοκάκια» που βαφτίζονται «ελευθερία». Και το αποτέλεσμα; Καθημερινή ανασφάλεια
🟣 Γυναίκες – με υπερδιπλάσια ποσοστά μερικής απασχόλησης από τους άντρες
🟠 Χαμηλής ειδίκευσης εργαζόμενοι – με εξαναγκασμό που φτάνει στο 77%
🟣 Νέοι – που μαθαίνουν την εργασία ως επισφαλή συνθήκη από τα πρώτα τους βήματα
Αλλά ας μη ξεχνάμε και μια άλλη κατηγορία: τους μικρούς εργοδότες, που είναι ταυτόχρονα και εργαζόμενοι.
Σε οικογενειακές επιχειρήσεις, αυτοαπασχολούμενοι, σερβίρουν, καθαρίζουν, κουβαλάνε, αγωνίζονται μαζί με τους λίγους υπαλλήλους τους, προσπαθώντας να σταθούν όρθιοι.
Κι αυτοί ζουν την πίεση του κόστους, της γραφειοκρατίας, των απειλών για κλείσιμο.
Όταν τους στερείς τα κίνητρα για πλήρη απασχόληση ή τους εξοντώνεις με εισφορές, δεν “εκμεταλλεύονται” επιβιώνουν.
Γι’ αυτό και η διάκριση στην ασφαλιστική μεταχείριση – όπου μόνο οι πλήρως απασχολούμενοι εξαιρούνται από εισφορές στις προσαυξήσεις – δεν είναι απλώς άδικη για τους εργαζόμενους. Είναι ατελέσφορη και για την αγορά.
Δημιουργεί αδικία και δυσπιστία και στους δύο πόλους της εργασιακής σχέσης.
Τι προτείνουμε:
1. Αναγνώριση της πραγματικής εργασίας, όχι του συμβολαίου. Όταν κάποιος μερικώς απασχολούμενος δουλεύει έξτρα ώρες ή νύχτες, αυτό πρέπει να ανταμείβεται δίκαια και με ίδιους όρους.
2. Απαλλαγή εισφορών για υπερωρίες και σε μερικώς απασχολούμενους, όταν ξεπερνούν το συμφωνημένο ωράριο – για να μην τιμωρείται η ευελιξία που δίνουν όταν χρειάζεται.
3. Στήριξη και των μικρών επιχειρήσεων, ώστε να μπορούν να προσφέρουν σταθερή εργασία χωρίς να απειλούνται με λουκέτο.
Η εργασία δεν μπορεί να μετριέται σε τοις εκατό.
Όταν δίνεις τον εαυτό σου, δικαιούσαι ολόκληρη την αναγνώριση.
Κι όταν παλεύεις να κρατήσεις ανοιχτή μια επιχείρηση με σεβασμό στους ανθρώπους σου, χρειάζεσαι ένα κράτος δίπλα σου – όχι απέναντι.
Γιατί η ισονομία δεν είναι προνόμιο.
Είναι θεμελιώδες δικαίωμα
@kinima_official
