(από φίλο στο X) 👇Αυτά που δεν ειπωθήκαν ποτέ στα σχολεία. Αυτά που δεν θα αναφερθούν στην επέτειο.
– “Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Δημήτρης Πλαπούτας φυλακίστηκαν για εσχάτη προδοσία και καταδικάστηκαν σε θάνατο.
• Τον Οδυσσέα Ανδρούτσο τον στραγγάλισαν Έλληνες.
• Στον Νικηταρά έδωσαν “άδεια επαιτείας” για να ζητιανεύει και πέθανε στον δρόμο.
• Τον Ιωάννη Καποδίστρια τον πυροβόλησαν Έλληνες .
• Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης φυλακίστηκε και πέθανε πάμφτωχος μετανάστης.
• Ο Λόρδος Μπάιρον πέθαινε ενώ έκανε αιμοπτύσεις από φυματίωση στο Μεσολόγγι 37 χρονών και πήγαν να τον λιντσάρουν γιατί είχε απλήρωτους τους μισθοφόρους.
• Η πάμπλουτη Μαντώ Μαυρογένους διώχθηκε από την πολιτική ηγεσία και πέθανε πάμφτωχη στην Πάρο.
• Η Μπουμπουλίνα πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από Έλληνα.
• Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης κρίθηκε ένοχος περί εσχάτης προδοσίας χωρίς δίκη και ονομάστηκε “εχθρός της πατρίδος που πρέπει να προσπέσει στο έλεος των Ελλήνων για συγχώρεση”.
• Σχεδόν ΟΛΟΙ οι προαναφερόμενοι ήταν αφορισμένοι απ’ το Πατριαρχείο. Τυχεροί φάνηκαν ο Αθανάσιος Διάκος, ο Μάρκος Μπότσαρης και ο Παπαφλέσσας που είχαν την τιμή να πέσουν στη μάχη και τους σκότωσαν οι Τούρκοι. Δεν πρόκαμαν να “τιμηθούν” κι αυτοί από τους συμπατριώτες τους που απελευθέρωσαν.”
Πηγή: Stefanos Milesis από ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΜΠΟΓΛΟΥ – “Ακόμα ένα μελανό σημείο της ιστορίας μας. Έτος 1843… Ο Νικηταράς ζητιανεύει στον Πειραιά. Του είχαν δώσει το «δικαίωμα» να ζητιανεύει μια φορά την εβδομάδα έξω απο τον Ι.Ν της Ευαγγελιστρίας, ετσι πλήρωνει η Ελληνική Πολιτεία τους αγωνιστές της! (Και στην Μαντώ Μαυρογένους δεν έδωσαν ούτε σύνταξη αγωνιστή.)
Ο Νικηταράς,ο ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟΣ… ένας “αμόρφωτος” στην άκρη του δρόμου με κατεβασμένο το κεφάλι απο ντροπή κι απλωμένο το χέρι στο διαβάτη. Τον έβγαλαν στην επαιτεία οι προύχοντες και οι “μορφωμένοι” Δανδήδες. Η κόρη του δεν αντεξε να βλέπει σε άθλια κατάσταση τον πατέρα της και έχασε τα λογικά της,την έκλεισαν στο τρελάδικο. Ο Νικηταράς, ο ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟΣ, αυτουνού που με δυσκολία πήραν το σπαθί απο το χέρι του μετα την καταστροφή του Δράμαλη. Αυτουνού του ήρωα χρειάστηκαν 201 χρόνια για να γίνει (με ιδιωτική πρωτοβουλία) ενα κενοτάφιο δίπλα στον Κολοκοτρώνη.
Και ο τάφος του χαμένος στο χρόνο και κανείς δεν τον αναζήτησε. “Κατέληξε” μοναχός του στην άκρη του δρόμου και κανείς δεν τον υπερασπίστηκε στο τέρμα της ζωής του, ενώ εκείνος μας υπερασπίστηκε όλους, όλες τις γενιές κι εκεινες, και τις τωρινές και εκείνες που θα’ρθουν. Πρέπει ως Έλληνες να ζητήσουμε συγγνώμη, να πούμε ένα ευχαριστώ γιατί μας προσέφερε την δυνατότητα να ζούμε και να σκεφτόμαστε ελεύθερα. “Συγνώμη καπετάνιο μου…Και σε ευχαριστώ!”
