Με την πρώτη ματιά, το να λες «ευχαριστώ» σε έναν σερβιτόρο μπορεί να φαίνεται σαν μια μικρή πράξη — μία απλή ευγενική κίνηση όταν δειπνείς έξω. Αλλά για μερικούς ανθρώπους, αυτή η απλή χειρονομία είναι σταθερή. Δεν το λένε μόνο μία φορά — το λένε κάθε φορά που φτάνει ένα πιάτο, κάθε φορά που ξαναγεμίζει ένα ποτήρι και κάθε φορά που ο σερβιτόρος αφήνει την απόδειξη με ένα χαμόγελο.
Αποδεικνύεται ότι αυτή η μικρή έκφραση ευγνωμοσύνης αποκαλύπτει πολλά για το είδος του ανθρώπου που είναι κάποιος. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που φαίνονται ζεστοί χωρίς να προσπαθούν, που κάνουν τους άλλους να νιώθουν καλά απλώς και μόνο με το να είναι κοντά τους. Αλλά κάτω από αυτή την ευγένεια κρύβονται πολλά βαθύτερα χαρακτηριστικά.
Εδώ είναι 4 ξεχωριστά χαρακτηριστικά προσωπικότητας που συναντώνται συχνά σε ανθρώπους που λένε πάντα ευχαριστώ στο προσωπικό σερβιρίσματος — και γιατί αυτή η μικρή συνήθεια μπορεί να σημαίνει πολύ περισσότερα από ό,τι νομίζετε.
1. Έχουν πραγματική ενσυναίσθηση
Όταν κάποιος ευχαριστεί συνεχώς τον σερβιτόρο του, κάνει κάτι περισσότερο από το να είναι απλώς ευγενικός — δείχνει ενσυναίσθηση στην πράξη.
Η ενσυναίσθηση είναι η ικανότητα να κατανοείς και να νοιάζεσαι για το τι μπορεί να νιώθει κάποιος άλλος, ακόμα κι αν δεν είσαι στη θέση του. Και στην περίπτωση του προσωπικού εστίασης, η ενσυναίσθηση μπορεί να μοιάζει με το να παρατηρείς ότι στέκονται όρθιοι για ώρες, κάνουν… ζογκλερικά σε πολλά τραπέζια, και παρόλα αυτά να καταφέρνουν να φέρουν το γεύμα σου με ένα χαμόγελο.
Αυτή η απλή αναγνώριση ότι κάποιος εργάζεται σκληρά – συχνά στο παρασκήνιο και χωρίς ιδιαίτερη εκτίμηση – είναι ένα σημάδι συναισθηματικής ευαισθησίας. Οι άνθρωποι που δείχνουν αυτό το είδος επίγνωσης τείνουν να φέρονται στους άλλους με περισσότερη συμπόνια, είτε αλληλεπιδρούν με έναν σερβιτόρο, είτε έναν συνάδελφο ή έναν άγνωστο στο δρόμο.
2. Η ευγνωμοσύνη είναι ένας τρόπος ζωής
Για αυτά τα άτομα, η ευγνωμοσύνη δεν προορίζεται για ειδικές περιστάσεις ή μεγάλες χειρονομίες. Είναι μέρος της καθημερινής τους ρουτίνας. Τείνουν να παρατηρούν το θετικό στους ανθρώπους και σε στιγμές. Είτε πρόκειται για τον barista που θυμήθηκε την παραγγελία καφέ τους είτε για τον άγνωστο που κράτησε την πόρτα του ασανσέρ, ενστικτωδώς απαντούν με ένα εγκάρδιο «ευχαριστώ». Για αυτούς, κάθε πράξη προσφοράς – όσο μικρή κι αν είναι – αξίζει αναγνώρισης.
Οι άνθρωποι που εκφράζουν συχνά ευγνωμοσύνη τείνουν να έχουν χαμηλότερα επίπεδα άγχους, καλύτερες σχέσεις και γενικά περισσότερη αισιοδοξία. Η ικανότητά τους να επικεντρώνονται σε ό,τι πηγαίνει σωστά αντί σε ό,τι πηγαίνει στραβά, συχνά τους βοηθά να πλοηγούνται στη ζωή με μεγαλύτερη ανθεκτικότητα.
3. Πιθανότατα έχουν υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη (EQ)
Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι ένα μείγμα αυτογνωσίας, κοινωνικής επίγνωσης και της ικανότητας αποτελεσματικής διαχείρισης των συναισθημάτων. Είναι αυτό που βοηθά τους ανθρώπους να χειρίζονται δύσκολες συζητήσεις χωρίς να χάνουν την ψυχραιμία τους. ‘Η να καταλαβαίνουν πώς αισθάνονται οι άλλοι ακόμα και όταν δεν λέγεται τίποτα δυνατά.
Οι άνθρωποι που ενστικτωδώς λένε ευχαριστώ στις αλληλεπιδράσεις εξυπηρέτησης, συχνά έχουν αυτή την ικανότητα σε μεγάλο βαθμό. Είναι συντονισμένοι όχι μόνο με τα δικά τους συναισθήματα, αλλά και με το πώς η συμπεριφορά τους επηρεάζει τους άλλους.
Καταλαβαίνουν ότι οι σερβιτόροι, οι μπαρίστα, οι υπάλληλοι και οι ταμίες είναι άνθρωποι, όχι ρομπότ. Και ακόμη και μια σύντομη στιγμή καλοσύνης μπορεί να κάνει τη δύσκολη μέρα κάποιου λίγο καλύτερη.
4. Δείχνουν σεβασμό σε όλους—όχι μόνο σε όσους βρίσκονται στην εξουσία
Ο σεβασμός δεν σημαίνει απλώς να κρατάς τις πόρτες ανοιχτές ή να είσαι ευγενικός με άτομα εξουσίας. Πρόκειται για το να φέρεσαι σε όλους, ανεξάρτητα από τον ρόλο ή τον τίτλο τους, με αξιοπρέπεια.
Οι άνθρωποι που ευχαριστούν πάντα το προσωπικό σερβιρίσματος ζουν σύμφωνα με αυτήν την αρχή. Δεν πιστεύουν ότι κάποιος πρέπει να «κερδίσει» σεβασμό—τον προσφέρουν ελεύθερα, επειδή πιστεύουν ότι όλοι τον αξίζουν.
Αυτό μπορεί να φανεί με πολλούς τρόπους. Μπορεί να υποδέχονται τον θυρωρό με την ίδια θέρμη που υποδέχονται τον Διευθύνοντα Σύμβουλο. Δεν ενδιαφέρονται για κοινωνικές ιεραρχίες. Εστιάζουν περισσότερο στην κοινή ανθρώπινη φύση. Και αναγνωρίζουν ότι κάθε δουλειά, είναι απαραίτητη με τον δικό της τρόπο.
