Οι παθολογικοί ψεύτες είναι μια αρκετά επικίνδυνη κατηγορία ανθρώπων. Είναι εκείνοι που θα προσπαθήσουν να χρησιμοποιήσουν πολύ καλά δουλεμένες φράσεις για να σε εξαπατήσουν.
Και σίγουρα όλοι έχουμε πει μερικά «λευκά» ψεματάκια, αλλά αυτά απέχουν κατά πολύ από το παθολογικό ψέμα.
Ποιες είναι, όμως, εκείνες οι φράσεις – κλειδιά που χρησιμοποιούν σχεδόν πάντα αυτοί οι άνθρωποι τις οποίες καλό είναι να γνωρίζουμε για να αποφεύγουμε την πιθανή χειραγώγηση;
Ένας παθολογικός ψεύτης χρησιμοποιεί συχνά τη φράση «για να είμαι ειλικρινής μαζί σου» ως υποστήριξη σε μια ιστορία που σαφώς είναι ψέμα.
Από την άλλη, οι άνθρωποι που όντως λένε την αλήθεια, δεν αισθάνονται την ανάγκη να το πουν αυτό.
Οι ψεύτες πρέπει να απομνημονεύουν τις λεπτομέρειες της ψεύτικης ιστορίας τους! Συχνά όμως, θα σας πουν υπερβολικά πολλές λεπτομέρειες για το ζητούμενο θέμα, ως αποτέλεσμα της προσπάθειας να κάνουν την ιστορία τους να φαίνεται ρεαλιστική και να καλύπτει ενδεχόμενα κενά.
Για παράδειγμα, ένας ψεύτης θα προσπαθήσει να πει «Ήταν ακριβώς 16:41 όταν χτύπησε το τηλέφωνο και μου είπε ο Κώστας πως τα πράγματα είχαν αλλάξει». Στην ουσία, για σκέψου και εσύ… πολύ λίγοι άνθρωποι θα ξέρουν την ακριβή ώρα που χτύπησε το τηλέφωνο τους και ακόμα πιο λίγοι, θα κοίταξαν αμέσως το ρολόι τους, σε μια τέτοια συνθήκη.
Οι απόλυτες λέξεις όπως «ποτέ» και «πάντα» σχεδόν πάντα είναι ψευδείς και ένας ψεύτης θα προσπαθήσει να προσθέσει αυτές τις λέξεις στα επιχειρήματα του, για να φανεί αξιόπιστος.
Η αποφυγή του να πάρει την ευθύνη κάποιος για αυτό που είπε ή έκανε, είναι το νούμερο ένα που κάνουν οι ψεύτες και ως αποτέλεσμα, χρησιμοποιούν πολύ λιγότερο την προσωπική αντωνυμία «εγώ» καθώς λένε την ιστορία τους.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία, μια μελέτη ανίχνευσης ψεύδους από το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν, εξέτασε γραπτές δηλώσεις και μπόρεσε να προβλέψει και μετέπειτα να ανιχνεύσει ψέματα, μέσα από αυτά τα τρία είδη φράσεων:
– Περισσότερες αρνητικές λέξεις – συναισθήματα
– Λιγότερη χρήση λέξεων που αποτελούν εξαιρέσεις, όπως «αλλά» ή «εκτός»
– Λιγότερη χρήση των δηλώσεων «εγώ»
