Η υπόθεση Καραμανλή για την τραγωδία των Τεμπών δεν είναι απλά μια υπόθεση δικαιοσύνης, είναι μια πολιτική σκακιέρα, στην οποία το Σύνταγμα και οι θεσμοί μοιάζουν να είναι αναγκαία κακά.
Ο κ.Σοφός, σε μια αποκαλυπτική τοποθέτηση, εξηγεί ότι η κυβερνητική «διαχείριση» παρακάμπτει το Σύνταγμα και τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς, υποβαθμίζοντας την όλη διαδικασία. Και όλα αυτά για να κρατηθούν τα ενδεχόμενα νέα πολιτικά πρόσωπα εκτός του κάδρου της δίωξης. Κάποιοι δεν θέλουν να ανακατέψουν τις πολιτικές «ζαριές» τους με τις κρίσεις της Δικαιοσύνης, γιατί αν προκύψουν άλλοι κατηγορούμενοι, ίσως καταλάβουμε πόσο «κοντά» ήταν οι πολιτικοί φίλοι και τα στελέχη του πρώην Υπουργού.
Με καυστικότητα, ο κ.Σοφός αναφέρεται στην παραγραφή των υπουργικών αδικημάτων που πλησιάζει το καλοκαίρι του 2025, αποκαλύπτοντας ότι η κυβέρνηση «παίζει» με το χρόνο και το μόνο που εξυπηρετεί είναι να παραγραφούν οι ευθύνες. Εντυπωσιακά χαρακτηριστικός, είπε: «Ο ανακριτής γύρισε το πιάτο στα χέρια της κυβέρνησης. Δεν μπορεί να το πετάξει. Πρέπει να το φάει». Είχε μάλιστα το θάρρος να κατηγορήσει τη Βουλή για την καθυστέρηση ψήφισης του εφαρμοστικού νόμου που θα καταργούσε την παραγραφή των υπουργικών αδικημάτων, αναδεικνύοντας την πολιτική σκοπιμότητα ή την αμέλεια.
Ο κ.Σοφός υπενθυμίζει ότι δεν μπορεί να είναι μόνο ο Υπουργός Μεταφορών υπεύθυνος για την τραγωδία, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ίσως πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες και σε υψηλότερα επίπεδα —όχι μόνο για την κατασκευή του έργου, αλλά και για τη συνωμοσία της σιωπής που κρατάει τους υπεύθυνους εκτός κάδρου. Και αν η κυβέρνηση πιστεύει πως θα συνεχίσει να «κρύβει» τους πραγματικούς υπεύθυνους πίσω από θεσμικές παρακάμψεις και διαδικαστικά λάθη, ο Σοφός τη διαψεύδει: «Ο νομικός κόσμος οφείλει να μιλήσει θεσμικά, μακριά από κομματικές παρεμβάσεις», λέει, αλλά ποιος τον ακούει άραγε;
