Η ανακήρυξη από την Ελληνική Δημοκρατία, Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου, των Ιονίων Νήσων μέχρι το Ακρωτήριο Ταίναρο της Πελοποννήσου» είναι το πρώτο Προεδρικό Διάταγμα που υπέγραψε ο νέος ΠτΔ και δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Λίγες ώρες μετά από την επίσημη παρουσίαση του ελληνικού Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού, η Ελλάδα προχωρά σε μια καθοριστική απόφαση, για την ενίσχυση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) της 10ης Δεκεμβρίου 1982.
Η απόφαση που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) στις 17 Απριλίου 2025 (Τεύχος Α’ 59/17.04.2025), αναφέρει τ16 σημεία τα οποία σχηματίζουν ένα πολύγωνο βασισμένο στην ήδη οριοθέτηση με την Ιταλία.
Η περιοχή, καλύπτει ένα μεγάλο τμήμα του Ιονίου Πελάγους, με συντεταγμένες που εκτείνονται από το Bορρά, κοντά στην Κέρκυρα, μέχρι το νοτιότερο σημείο, δυτικά της Κρήτης.
Να σημειωθεί, ότι η ΑΟΖ στη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου, των Ιονίων Νήσων και μέχρι το Ακρωτήριο Ταίναρο της Πελοποννήσου είναι αποτέλεσμα της συμφωνίας Ελλάδας – Ιταλίας η οποία υπεγράφη το 2020.
Η σημασία της ιστορικής απόφασης
Η ανακήρυξη της ΑΟΖ στο Ιόνιο έχει οικονομικές, γεωπολιτικές και περιβαλλοντικές διαστάσεις.
Από οικονομικής πλευράς, η Ελλάδα αποκτά αποκλειστικά δικαιώματα εκμετάλλευσης φυσικών πόρων (αλιεία, υδρογονάνθρακες, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας) στην περιοχή.
Ενώ από γεωπολιτική σκοπιά, ενισχύεται η θέση της Ελλάδας στη Μεσόγειο, ιδιαίτερα σε σχέση με γειτονικές χώρες όπως η Αλβανία και η Ιταλία, με τις οποίες μοιράζεται θαλάσσια σύνορα στο Ιόνιο.
Τέλος περιβαλλοντικά, η ΑΟΖ επιτρέπει καλύτερο έλεγχο για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, μιας περιοχής γνωστής για τη βιοποικιλότητά της.
